Er zijn zo van die dagen dat iemand iets koopt in de kringloopwinkel waar jij net een heel groot oog op had. Dat mensen vinden dat je jezelf aanstelt als je weer gaat zeuren. Dat je het gevoel hebt alleen te zijn op een immens grote planeet. Dat zelfs dat nieuwe dure kleedje je geen blij gevoel geeft. Dat je jezelf zo dom voelt en vreest te falen voor je examens. Dat zelfs de makkelijkste grapjes niet tot je doordringen. Dat je zin hebt om je raam open te zwieren en heel hard te schreeuwen in de hoop dat de buren dan naar buiten stormen en denken dat er iets ernstig gebeurd is en je daardoor dus toch eventjes aandacht krijgt. Dat je ruzie uitlokt en je er even snel weer spijt van hebt, maar toch even blij bent met die aandacht. Dat je de tranen gewoon laat lopen en nog een beetje extra zielig begint te doen en dat je dan beseft dat je beter gaat slapen, omdat je gewoon een bad day hebt, die morgen wel weer over is.
Nou, zo een dagen heb ik wel vaker tijdens deze stressvolle periode, waaronder vandaag. En hoe stom het ook kan klinken, die tranen de vrije loop laten doet al de stress verdwijnen. Al is het maar voor even. Vooral als ik dat kan doen bij iemand die me laat zeuren en aandacht geeft. Het geeft me toch weer dat gevoel van geborgenheid. En nu weet ik, morgen kan ik er weer tegenaan (:.
Afbeelding afkomstig van Deviantart
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Voel je vrij een berichtje achter te laten!