Vakantiewerk

't Is weer zover. De vakantiejobs, of beter gezegd studentenjobs. Veel studenten, onder wie mezelf, hebben nood aan extra geld om hun pleziertjes te kunnen betalen. Vermits mijn ouders al zo lief zijn om mij gedurende het ganse schooljaar te voorzien in school, kot en leefgeld is het meer dan logisch dat ik andere - niet zo levensnoodzakelijke - dingen zelf bekostig. Omdat de uitvinding van de ezel die geld schijt nog steeds niet bestaat (misschien moet ik mij er eens toe zetten...) moet ik dus werken om mijn geld te verdienen. En wanneer heb je normaal gezien tijd teveel? In de zomermaanden.

Zo is sinds mijn zestiende de maand juli mijn werkmaand. Voor mij is die keuze bewust gemaakt. In juli is de zomer pas begonnen, dus heb ik nog veel motivatie. Augustus heb ik meestal wel nodig voor eventuele herexamens, want die had ik de laatste jaren in overvloed. En september wordt gebruikt om te genieten van mijn vakantie, net voor de lessen weer beginnen. Perfect dus.

Ik werk bijna iedere zomer bij mijn moeder als arbeidster. Jawel, een klein fijn meisje, zit in een fabriek rond te lopen en zichzelf lekker vuil te maken. Heerlijk. Alleen is het nadeel dat ze de stomme werkjes aan de lieve studentjes geven. Zo moet ik machines poetsen en voorzien van een nieuw kleurtje, de hele fabriek dagelijks borstelen en nog andere kleine irritante klusjes klaren. Ondankbaar werk. Vooral wanneer de werkmannen eens voorbijkomen als je aan het poetsen bent en gewoon alles weer vuil maken. Terwijl je daar net klaar bent! Niets irritanter. Met een diepe zucht en een vieze blik in mijn ogen draai ik me dan om en begin ik gewoon opnieuw. Want dat is mijn job. De mannen genieten er lekker van en de grijns op hun gezicht is duidelijk te merken. Maar dan denk ik stil in mijn hoofd: 'Ik verdien meer dan jij om stomweg deze vloer te borstelen.', en verschijnt bij mij een grijns die nog groter is.