Rosehill Cottage

Zelf ben ik opgegroeid in een groot huis, waar een enorme tuin aan vasthangt, en de leefruimten van adembenemende grootte zijn. Toch in mijn ogen. De ogen van een klein en fijn meisje. Mijn kamer was de droom van elk kind: ruim. Ik had te veel plaats, te grote muren. Ze geraakten maar niet gevuld (tenzij met enorm veel nutteloze rommel). En dat zorgde dan weer voor onpersoonlijkheid. Voor mij hoeft een huis klein, fijn en gezellig te zijn. De ruimten moeten optimaal gebruikt kunnen worden en vooral vreselijk cosy zijn. Bij het, voor de tweede keer, zien van de film 'The Holiday' was ik meteen verkocht. Een cottage voor mij! En liefst van al eentje zoals Rosehill Cottage.

(mijn excuses voor de overload aan foto's!)

En vooral de adembenemend mooie binnenkant...

Bron

Surrey in Engeland is volgens mij trouwens ook echt een enorm gezellig dorpje. Het staat van nu af aan op mijn 'te bezoeken'-lijstje. Jammer genoeg is Rosehill Cottage niet meer. Het idyllische huisje werd enkel en alleen gebouwd voor de film en achteraf weer helemaal afgebroken. Wat een zonde, toch?

Ik wil terwijl ook iedereen bedanken om hun lieve reacties op mijn vorige post. Nog steeds zit ik in de piekerfase, maar ik heb nog niet opgegeven! We zien wel wat de tijd brengt. Ik ben blij te horen dat ik niet de enige piekerfreak ben.

~♥~