Et voila! De column die ik vorig jaar voor school schreef en al eerder vermeldde.
----
Om mijn leven in mijn droomstad met andere dromerige vrouwen te delen, regelde ik met het retro magazine Flow, dat zich sinds kort settelde in België, een freelance job. Vanaf heden schrijf ik, naast mijn job, de wekelijkse column Paris, je t’aime. Mijn eerste stuk is al op weg naar de mailbox van de hoofdredactrice. Dankzij haar vond ik trouwens ook dit prachtige appartement, dat ik deel met twee anderen: Florence, een typische Parisienne die Vogue-sigaretten rookt en ronddartelt op kilometershoge pumps, en Jean-Pierre, een stereotiepe metroseksuele jongeman die de laatste mode tot op de voet volgt en zich naakt voelt zonder een van zijn honderden sjakossen rond zijn rechterschouder. Mijn nieuwe leven begint hier, op dit moment, op dit balkon.
De bakker aan de overkant van de straat verkoopt de ene baguette na de andere, terwijl de bloemist ernaast zijn prachtige rozen tevoorschijn haalt. De stad is net wakker, net als ik. Klaar om er weer in te vliegen. Vandaag beloofden mijn huisgenoten om te gaan picknicken in een van de prachtige parken in de buurt. Ik adem de frisse Franse lucht diep in en verlaat mijn mooie balkon, doe een zomers jurkje aan en ben net klaar wanneer Florence de radio in de keuken opzet. Mijn laatste vakantiedag breekt aan. Vanaf morgen ben ik geen toerist meer, maar een echte Parisienne. Une journaliste à Paris.
~♥~
Prachtig geschreven Jessica!
BeantwoordenVerwijderen